Kropla wody
po liściu spływa,
nie jest sama
tak to czasem bywa.
Są z nią koleżanki
wody na liściu nie dużo,
zmieściło by się
do mikro szklanki.
Czasem się zatrzyma jakby nie wiedziała,
w którą płynąć stronę,
słońce ją zobaczy,
odparuje, jakby spłonie.
I już po kropelce
nie ma jej,
nie istnieje,
przestało bić jej serce.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz