Coś gorącego
spadło,
na papierowe
kowadło.
Kowal chciał też używać
papierowego młota,
ale iskry zrobiły swoje,
do pracy przeszła mu ochota.
Został mu zimny kawałek metalu
bez kształtu zamierzonego,
drewniany pień i trzonek,
nic nie zarobił dnia tego.
Kowalu chcesz wykonać pracę,
musisz mieć narzędzia,
inaczej zostaniesz bez papierowych pieniędzy,
a w domu będzie głód i nędza.
Trawa w kożuchu,
mróz na zielonych plecach
i na zielonym brzuchu.
Już do opalenizny przygotowane pąki,
a tu biała szata,
białe, wczoraj zielone łąki.
Dziadek mróz ma zegarek zepsuty,
zmusza zieleń już w koszulkach
do zimowej pokuty.
Co gorsze, nie wiadomo, chłód,
czy kosiarki ostrze,
a skąd wtedy, miód.
Cztery koła,
silnik jest,
dziś nie zgłoszony jest
ten test.
Dziewięćdziesiąt dziewięć,
taka stawka,
nie mam na klucze,
budżet na agrafkach.
Bezpieczeństwo, sprawność,
ważna rzecz,
autem wjedź, zrobię,
a ty Cepiku śpij, idź precz.
Sejmie drogi, prośba,
niech majówka stanie się ruchomym świętem,
żeby znowu nie było,
że zimno, że deszcze przeklęte.
Niech ustawa ta corocznie
przechodzi nowelizację,
by w słońcu, cieple
naród mógł spędzać majowe mikro wakacje.
Czterystu sześćdziesięciu,
do góry jedna ręka,
ustawa jednogłośnie przyjęta,
i już ''jak było'', ''a idź, daj spokój'' nikt nie stęka.
Święta eko gleba,
święty eko świat,
święta eko siostra,
święty eko brat.
Dbajmy o to wszystko eko,
niech smakuje w koszyku eko święconka,
zróbmy wszystko eko, by za rok lodówka turystyczna,
nie zastąpiła koszyka w polskich eko zakątkach.
Zimą zaparkowany spał wysoko,
potem spadł, ale się spóźnił,
bo tu już na dole wiosna,
w robocie pług naostrzony w kuźni.
Ten wykuty w pocie,
siłą ręki kowala,
odstawiony do snu,
zaś przebudzony ten z huty, ten co śnieg odwala.
Miała być kwietniowa zieleń
i kosiarki nóż w ruchu,
ona, maszyna też we śnie,
zamieniona na łopatę do białego puchu.
Nie ma też wzięcia, zastosowania,
grillowa altanka,
za to rozbudzone w spóźnionym kuligu
sanki, dzieci jeżdżą na sankach.
