Kara śmierci nie wykonywana,
trzeba więc zaostrzyć dożywocie,
niech tam siedzą do śmierci
i drugi raz we więziennym płocie.
Wtedy wielokrotna reanimacja
dla tych ze szczególnym okrucieństwem
i najnowszy pomysł
dożywocie, dożywocie podziesiętne.
Posiedzi taki jeden, drugi
lat ze trzysta,
wyjdzie, powie, nie warto było,
żyjcie uczciwie, to sprawa oczywista.
Żar niedobrego Słońca,
pożarł lodowca bryłę,
polećcie, przygaście je,
niech ta Ziemia potrwa jeszcze chwilę.
Spalony kąsek Antarktydy,
za spalonym kąskiem,
gaszenie tego pożaru,
ochotniczo, was wszystkich obowiązkiem.
Na przeciwległej Arktyce,
też topniejące pożary,
gaście, chociaż niepotrzebne światła,
nie róbcie z tej Ziemi, ofiary.
Dziś prawie koniec,
trzeci, piąty,
zwiedzone wszystkie
polskie kąty.
Tu w górach
zostawiony ślad opony,
dni kilka temu,
Bałtyk odwiedzony.
Za dnia na drodze słońce
robiło nam jako żarówka,
nocą księżyc oświetlał wodę,
by na mieliznę nie wpadła żaglówka.
Trzy dni
i już odrobiona lekcja z historii, geografii,
Polak
potrafi.
Coś gorącego
spadło,
na papierowe
kowadło.
Kowal chciał też używać
papierowego młota,
ale iskry zrobiły swoje,
do pracy przeszła mu ochota.
Został mu zimny kawałek metalu
bez kształtu zamierzonego,
drewniany pień i trzonek,
nic nie zarobił dnia tego.
Kowalu chcesz wykonać pracę,
musisz mieć narzędzia,
inaczej zostaniesz bez papierowych pieniędzy,
a w domu będzie głód i nędza.
Trawa w kożuchu,
mróz na zielonych plecach
i na zielonym brzuchu.
Już do opalenizny przygotowane pąki,
a tu biała szata,
białe, wczoraj zielone łąki.
Dziadek mróz ma zegarek zepsuty,
zmusza zieleń już w koszulkach
do zimowej pokuty.
Co gorsze, nie wiadomo, chłód,
czy kosiarki ostrze,
a skąd wtedy, miód.
Cztery koła,
silnik jest,
dziś nie zgłoszony jest
ten test.
Dziewięćdziesiąt dziewięć,
taka stawka,
nie mam na klucze,
budżet na agrafkach.
Bezpieczeństwo, sprawność,
ważna rzecz,
autem wjedź, zrobię,
a ty Cepiku śpij, idź precz.
Sejmie drogi, prośba,
niech majówka stanie się ruchomym świętem,
żeby znowu nie było,
że zimno, że deszcze przeklęte.
Niech ustawa ta corocznie
przechodzi nowelizację,
by w słońcu, cieple
naród mógł spędzać majowe mikro wakacje.
Czterystu sześćdziesięciu,
do góry jedna ręka,
ustawa jednogłośnie przyjęta,
i już ''jak było'', ''a idź, daj spokój'' nikt nie stęka.
