Chciałem kupić miasto,
ale mi nie sprzedali,
chciałem nabyć rzekę,
ale wody do niej wlali.
Chciałem mieć miasto,
ale się bronili,
chciałem mieć kraj nie swój,
ale życia broniąc nie szczędzili.
Chciałem kontynent,
nawet dwa kontynenty,
oddali całą krew,
nie powiódł się mój plan przeklęty.
Kuzyn pchnął kuzynkę,
ta wpadła w przepaść,
dokonał takiego czynu,
by zyskać ''czegoś, niczego'' garść.
Kuzynka martwa leży,
kuzyn bogatszy,
zyskał ''nic'' i nadal się bogaci,
na nic nie patrzy.
Samochód został, tak jak stał,
gdzie są ludzie,
odparowali, byli zapatrzeni w siebie,
trwali w złudzie.
Kompletne auto,
wsiadać, gotowe do drogi,
brak kierowcy, pasażerów,
by pojechało potrzebni, takie wymogi.
Już złom długo stoi,
czerpie wodę z powietrza,
właściciele nie zmartwychwstali,
a kupa już byleczego przyrodę zbezczeszcza.
Spożywa sarna
w jęczmiennej bieli,
zjada kłoski,
bo jeszcze nie ścieli.
Śniadanie smakiem
zboża rozpoczyna,
trwa jej spokojna biesiada,
bez strachu, gdzie przyczyna.
Bojaźń
WYGENOWANA,
nie przeszkadza głośny pies
i ciągnik tamtego pana.
