Niesprzedana pompa ciepła ,
nudzi się , nudzi,
z bezczynności już się wściekła.
Mówi, na rynku jestem już dwadzieścia lat,
a Ty jeszcze mnie nie masz,
i Ty, i twój brat.
Ja naprawdę dziam, to nie są czary-mary,
z kilowata więcej,
uwierz, i kup niedowiarku stary.
Fotowoltaiko tyś
tlenu oszczędnością ,
tyś nie ozdobą dla dachu,
a dla płuc radością.
Dwadzieścia jeden procent tlenu
potrzeba dla lekkiego oddechu,
spieszmy zakładać fotowoltaikę ,
byśmy do lekarza nie biegli w pośpiechu.
Pod jesiennym strachem umawiamy się
z kurtką , ale czy potrzebnie ,
słońce przecież przejmuje służbę
ciepło będzie we dnie.
Kokardki z mgły rozpływają się
w coraz pracowitszej temperaturze ,
spójrz w górę , przejrzyste niebo jakby krzyknąć chciało,
wyjdź na dwór, ja dzisiaj Ci służę.
Samochód starego człowieka ,
czysty, bo niejeżdżony,
czasem tylko silnik w ruchu,
gdy chęć wyjazdu żony.
Stoi w garażu, kurzem mógłby przybierać,
ale właściciel mu nie pozwala ,
co dzień szmatka
i już czysty jak ta lala.
Jest sposobem na spędzenie
czasu na emeryturze ,
to nie samochód do pracy,
czasem tylko dym pojawia się w rurze.
Odmienność wiosennych pączków,
liście szeleszczące pod butami,
spadają młodą jesienią i nucą ,
my już nie na gałązkach, a z wiatrem sami.
Upadł jeden,
brąz w modzie rozpowszechnia tego sezonu,
upadł drugi, trzeci, też w szatach podobnych,
wszystkie skaczą , może obawiają się białego szronu.
Modna zieleń już niemodna ,
nie na topie już kolor trawy,
teraz coś ciemniejszego, nie granat, nie czerń,
a brąz dla modnisi spadających łaskawy.
Dwudziesta dwadzieścia ,
dwudziestego,
jutro kończy się lato
i co z tego.
Było gorąco,
nie brakowało też słońca ,
ale przeszły te miesiące ,
i nadeszła jesień liście plamiąca.
Zawalić szkołę ,
to buldożerem zniszczyć dach i rozbić ściany,
zawalić szkołę ,
to przestać tam chodzić i z wagarami pójść w tany.
By zawalić szkołę ,
potrzebna ropa i koparki łyżka ,
by zawalić szkołę ,
potrzeba mieć w głowie , to Ja jestem najmądrzejszy, to Ja jestem księżniczka.
By zawalić szkołę ,
potrzebny jest plan rozbiórki,
by zawalić szkołę ,
wystarczy nierozwaga syna lub córki.
Do skazania na zagładę ,
co trzeci wystąp,
taką niszczymy gromadę.
Przymusowy pogrzeb, pogrzeb gatunków,
giną w pracy,
choć przestrzegają zasad i nie piją trunków.
Jeden z nich wypadł z gry,
bo potrzebujesz tego i tego,
człowiecze Ty.
Drugi nieżywy, choć jeszcze niezakopany
węglem się stanie za lat milion,
chyba , że ziemia ma inne plany.
Jak dobrze pójdzie zostanie jedna trzecia ,
reszta idzie w zapomnienie ,
tego chcesz, pomyśl o dzieciach.
