niedziela, 28 kwietnia 2019

28 [ Zaparkowane słońce ]

Średniowiecze,
płynie, płynie woda
nad nią Toruń młody,
strzeliste budowle, taka moda.
Tu bystry człowiek
w warsztacie pracuje
myśli, oblicza
niebo obserwuje.
Ma nieduży zakładzik,
małe stanowisko,
a mieści się w nim
cały kosmos, praktycznie wszystko.
Liczył, pomyślał ,
wziął się do roboty,
wydedukował słońce nie jeździ, starożytnych
bzdur słuchać nie miał już ochoty.
Druga do naprawy ziemia
stała w kolejce,
nią się przejął,
zmartwił wielce.
Główkował, kombinował
dorobił jej koła,
jak na to wpadł,
wyższa szkoła.
Zmiany, od tej pory
stoi zaparkowane słońce,
ziemia jeździ w kółko
tankowana przez promienie gorące.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz